Jesienna aranżacja stołu

 Witajcie

Jesienne zanikanie chlorofilu w roślinkach to zjawiskowy spektakl.  W końcu "do głosu" dochodzą inne barwniki, powodując, że zielone do tej pory drzewa wyglądają tak, jakby ociekały złotem lub płonęły żywym ogniem.  Te nasycone kolory są tym, co w jesieni kocham najbardziej.  Wybarwione liście są niezwykle dekoracyjne, nie mogło zatem zabraknąć ich w mojej jesiennej aranżacji stołu.  Oprócz bukietu z dębiny,  honorowe miejsce, czyli środek stołu - zajęły także ozdobne dynie oraz owoce miechunki.  Jeśli chodzi o zastawę i pozostałe dodatki, to w większości są to stare zasoby. Nowością są ceramiczne miseczki w kształcie dyni (Aliexpress) sojowa świeca zapachowa (Pepco) łyżki do sałaty w kolorze złota (Jysk)  oraz pomarańczowy kubek z Home&You (który akurat tutaj "robi" za miseczkę. Tych w kształcie dyń posiadam tylko tyle, ile jest nas domowników, czyli trzy sztuki, a wiadomo, aranżacja stołu zawsze wygląda lepiej, gdy jest parzysta) Przygotowane przeze mnie dania też ładnie wpisały się w kolorystykę całości.  Ciepłe brązy, pomarańcze i żółcie tworzą radosny, przytulny klimacik - taką jesień lubię i takiej jesieni Wam życzę - obfitej, słonecznej, kolorowej!!!

Pozdrawiam cieplutko

         Ania

Sernik dyniowy

Witajcie

Jesień smakuje dynią,  przynajmniej u mnie... Bardzo lubię to warzywo, z jego udziałem można przyrządzić naprawdę wiele dań, zarówno wytrawnych, jak i  słodkich.  Jest niesamowicie uniwersalne, ładne, smaczne, zdrowe,  niskokaloryczne i dobrze się przechowuje. Same plusy!  Moja tegoroczna uprawa dyni mile mnie zaskoczyła.  Plon zebrany  jest niemały (zdjęcie poniżej)  będzie zatem z czym kulinarnie zaszaleć.

Sezon dyniowy rozpoczęłam pysznym i lekkim jak chmurka serniczkiem.  Przygotowania podzieliłam na dwa etapy. Jednego dnia zrobiłam  puree z dyni Hokkaido (kawałki dyni ze skórą pieczemy w piekarniku do miękkości, a następnie blendujemy je na mus, oczywiście bez skórki, szczegóły tutaj ) oraz upiekłam kruche ciasteczka do dekoracji.  Następnego dnia zabrałam się za sernik, bazowałam na przepisie Doroty z bloga MojeWypieki. 

Składniki

• 1kg zmielonego twarogu (u mnie wiaderko Pilos)
• 60g masła
• 1 szklanka drobnego cukru
• 1 opakowanie cukru wanilinowego (można pominąć)
• 4 duże jaja ( u mnie 5 małych)
• 250g puree z dyni (dobrze odciśniętego, nie wodnistego)
• 100 ml śmietany kremówki 36%
• 4 łyżki mąki ziemniaczanej
• 1 łyżka mąki pszennej
• świeżo otarta skórka z 1 pomarańczy

Wykonanie

Wszystkie składniki powinny być w temperaturze pokojowej. Oddzielić białka od żółtek, a masło roztopić w garnuszku na niewielkim ogniu.  W misie utrzeć żółtka z cukrem na białą puszystą masę, dodać cukier wanilinowy i chwilę jeszcze ucierać. Do twarogu dodać roztopione i przestudzone masło, delikatnie wymieszać. Następnie stopniowo, w trzech partiach dodawać go do misy - cały czas miksując. Dodać puree z dyni i zmiksować. Dodać śmietanę kremówkę, obie mąki i skórkę pomarańczową. Wymieszać za pomocą miksera do połączenia składników.  W osobnej misie ubić białka na sztywną pianę.  Dodać ją do masy serowej i delikatnie wymieszać szpatułką. Ciasto przelać do tortownicy (o średnicy 24-26 cm) lub blaszki o wielkości trochę mniejszej niż standardowa. Piec w piekarniku w temperaturze 170° (góra-dół) przez 80-90 minut lub do widocznego wypieczenia sernika. Studzić w lekko uchylonym piekarniku.  Po całkowitym wystudzeniu możemy oprószyć cukrem pudrem lub udekorować w inny sposób. Jeśli macie  w ogródku kwitnącą jeszcze aksamitkę pierzastą, to jej płatki są jadalne i świetnie nadają się do dekoracji takiego sernika. Sernik wychodzi wspaniały, lekko wilgotny, niesamowicie delikatny o intensywnym, pięknym kolorze. 

Polecam i życzę udanego wypieku!!!

Pozdrawiam cieplutko

         Ania

Jesień "black and white"

 Witajcie

W końcu i u mnie powiało jesienią. Na razie dość subtelnie i bez eksplozji ciepłych kolorów. Na nie przyjdzie czas później, gdy krajobraz za oknem spowiją jesienne słoty. Moje pierwsze kompozycje składają się głównie z białych dyniek. Urocze "baby boo" same w sobie są tak dekoracyjne, że nie potrzebują wielkiej oprawy. Zestawiłam je z roślinkami oraz graficznymi wzorami na tkaninach i ceramice.  Kolorystyka może i mało jesienna, ale wyraziste połączenie bieli i czerni okazało się fajnym tłem dla dyniek... Dynie pochodzą z mojej własnej uprawy, co cieszy i napawa mnie dumą.  Tym bardziej, że wcześniejsza próba ich hodowli skończyła się fiaskiem. Zakupione za niemałą kwotę nasionka po wysianiu obumarły.  Może dlatego, że wysiałam je wprost do gruntu. W tym roku na grządki wysadzałam już ładnie odhodowane flance, pięknie urosły i obficie obrodziły, a teraz zdobią mój domek na wsi!

Pozdrawiam cieplutko

         Ania

Echo minionych wakacji

Witajcie

Oficjalnie lato kończy się we wrześniu, ale ja na jego oparach jadę  mniej więcej do połowy października. Dopiero po zbiorze warzyw i winobraniu przechodzę na tryb jesienny.  Wtedy to mam czas na spokojne ogarnięcie domowej przestrzeni, chowam letnie buty, ciuchy  i akcesoria w głąb garderoby. I to właśnie podczas wykonywania tych prozaicznych czynności dochodzi do mnie, że to koniec,  że czas pożegnać lato, otworzyć się na jesień i wziąć z niej to, co najlepsze... Ale zanim dynie, ciepły kocyk, herbatka i świece zapraszam jeszcze na małe wspominki minionego lata.  Te wakacje były  o wiele lepsze niż zeszłoroczne, weselsze,  barwniejsze i bogatsze w atrakcje

                                                    trochę podróżowałam...

                                                     trochę protestowałam...

                                            

                                             i dużo "leniuchowałam" na wsi 

Trochę żal ciepełka...  mam wrażenie, że lato to najkrótsza pora roku, mija błyskawicznie i zawsze zostaje po nim niedosyt.  Ale nie ma co rozpaczać.  Jesień też potrafi być piękna, wszystko zależy od naszego nastawienia.  Następny wpis na moim blogu będzie już w jesiennym klimacie🍁🍁🍁

Pozdrawiam serdecznie

         Ania

Tort dla winiarza

Witajcie 

Za mną dość intensywny weekend.  Tegoroczny zbiór winogron zbiegł się z urodzinami męża. Tak więc część czasu upłynęła na winobraniu, a część na celebrowaniu.  Owoce w tym sezonie ładnie obrodziły, gronka urosły dorodne i soczyste. Co prawda przez deszczowy sierpień miały w sobie mniej cukru niż w latach ubiegłych, ale mam nadzieję, że pomimo tego - efekt końcowy przerobu będzie zadowalający. 

Po zbiorach przyszedł czas na w pełni zasłużony relaks przy kawce i urodzinowym torcie.  By pozostać w winnych klimatach dekorację tortu zrobiłam z kiści i zielonej gałązki latorośli.   Przepis na ciasto zaczerpnęłam z bloga MojeWypieki (tutaj)  Tort wyszedł rewelacyjny w smaku i choć nie przepadam za białą czekoladą, ten jadłabym i jadła...  Zamiast alkoholem biszkopt nasączyłam wodą z sokiem z cytryny, a  truskawkową frużelinę zastąpiłam świeżymi malinami. Lekko kwaskowy smak biszkoptu i późnych malin idealnie złagodził nachalną, mleczną słodycz białej czekolady.  Pychota!!!

Trzymajcie się cieplutko, pozdrawiam

           Ania

Wrześniowe bukiety

 Witajcie

Nieliczne  były u mnie we wrześniu bukiety, ale za to jakie!!!  Zrobione z moich ulubionych kosmosów, jeden w całości, a drugi w kompozycji z innymi roślinkami.  Choć w wazonie te kwiaty wyglądają na bardzo delikatne, wręcz eteryczne, to w gruncie okazują się prawdziwymi mocarzami.  Są silne, odporne na choroby i bardzo żywotne, kwitną do pierwszych przymrozków.  Posadzone w grupie są fantastyczną ozdobą ogrodu.

Kosmosy mają w sobie tyle uroku, że nie potrzebują dodatkowej oprawy. Wstawione nawet do zwykłego słoika będą prezentować się wytwornie. U mnie z prostym, glinianym wazonem (zakupionym niedawno w Pepco)  tworzą harmonijną, przyjemną dla oka kompozycję.  Bukiecik z ostatniego zdjęcia to wielokwiatowa kompozycja tego co jeszcze kwitnie w ogródku.   Oprócz różowych kosmosów składa się on z paru gałązek lawendy, niebieskiej ostróżki i białych dalii karłowych.  

Pozdrawiam cieplutko

         Ania