Wiosenne rabaty

 Witajcie

Dziś post z mojego ogródka, choć, jak na schyłek kwietnia to niewiele się w nim dzieje... Przeciągający się  chłód skutecznie spowolnił wegetację roślin.  W porównaniu z analogicznym czasem w latach ubiegłych, to rabaty wypadają dość ubogo pod względem koloru. Oprócz barwnych szlaczków prymulek i szafirków oraz  żółtych plam forsycji i żonkili pozostałe wiosenne kwiaty postanowiły poczekać na cieplejsze dni.  W warzywniku też niewiele się dzieje, do tej pory zdążyłam wysiać do gruntu tylko sałatę i rzodkiewki. Brzydka pogoda nie zachęca do prac w ogrodzie, nieliczne cieplejsze dni wykorzystałam na prace porządkowe typu przycinanie, grabienie i ogólne "ogarnianie" przestrzeni.

 

Cóż arktyczny ziąb wprowadził do przyrody stagnację, marazm, apatię.  Zziębnięci mieszkańcy działki pochowali się  w swoich norkach tak, że ciężko ich dostrzec.  Oj chyba wszystkim bardzo już brakuje tej wiosennej energii, jaką generuje słonko ☀️☀️☀️

Gdy robi się trochę cieplej mój ogród zaczyna tętnić życiem (jak na filmiku)  Uwielbiam ten ruch i  dźwięk,  w połączeniu z kolorem to uczta dla zmysłów.  Czekam niecierpliwie na czas, kiedy będę mogła zalec na tarasie, by się tym wszystkim delektować.  Póki co prognozy nie są zbyt obiecujące...

Ale żeby nie utyskiwać przez cały post,  na zakończenie mam optymistyczny akcent. Wraz z małżonkiem jesteśmy już po pierwszej dawce szczepionki.  Ten fakt tak mnie ucieszył, że nie mogłam odmówić sobie  selfika z plasterkiem.  Zachęcam wszystkich do szczepień,  być może dzięki nim uda się jesienią uniknąć czwartej fali epidemii.

 

Pozdrawiam cieplutko

          Ania

Pesto z pokrzywy

 Witajcie

W końcu się przemogłam, by coś napisać. Krótkie oderwanie od wirtualnej rzeczywistości dobrze mi zrobiło, bo ostatnio czułam już jej silny przesyt.  Wszędobylska cyfryzacja mocno wgryzła się w moje życie... zakupy w sieci, joga w sieci, edukacja w sieci, kultura w sieci, lekarz w sieci, życie towarzyskie w sieci...  Komputer stał się nieodłącznym towarzyszem codziennych poczynań... aż do znudzenia.  Ograniczenie go do niezbędnego minimum pozwoliło na powrót docenić jego ogrom  możliwości i zatęsknić za blogosferą.

 Pierwsza zielenina z działki bardzo cieszy i choć to tylko  pokrzywa zwyczajna  to jak najbardziej zasługuje na posta. Młode pędy pokrzywy to bogate źródło głównie witaminy C i żelaza, ale też witaminy B, K, krzemu, jodu, fosforu, potasu, magnezu , wapnia, fitosteroli, flawonoidów, soli mineralnych i kwasów organicznych.  Ta pospolita roślinka ma dobroczynny wpływ na nasze zdrowie, a do tego smakuje wybornie i jest łatwo dostępna.  Idealnie nadaje się na zupę, farsz do pierogów, sos, składnik racuchów, tart lub ciast.  U mnie występuje w duecie z makaronem, jako główny składnik pesto.

Składniki (na 2 porcje, czyli na 200 - 250g makaronu)

• ok. 3 garści świeżej, młodej pokrzywy (średniej wielkości miseczka)
• garść orzechów nerkowca ( lub piniowych, włoskich, pestek słonecznika)
• 2 niewielkie ząbki czosnku
• sok z cytryny (ok.3 łyżek)
• ser pecorino (2-3 łyżki)
• oliwa (kilka łyżek)
• szczypta soli i pieprzu

Przygotowanie

Ściętą pokrzywę myjemy pod bieżącą wodą. Następnie przelewamy ją wrzątkiem i odstawiamy do odsączenia. Odsączoną pokrzywę przekładamy wraz z pozostałymi składnikami do blendera i miksujemy do uzyskania gładkiej, jednolitej masy.  Do ugotowanego, odcedzonego makaronu dodajemy pesto, chwilę mieszamy, tak by miało szansę równomiernie pokryć makaron, możemy dodać jeszcze odrobinę oliwy i gotowe. To proste, zdrowe, wiosenne i bardzo smaczne danie. Polecam!

Pesto z pokrzywy sprawdzi się też, jako pyszne smarowidło na chlebek.  Wystarczy na etapie przyrządzania dodać odrobinę mniej oliwy, tak by pesto miało bardziej zwartą konsystencję i lepiej trzymało się na kromce. 

Pozdrawiam cieplutko

          Ania