Ptasi post

 Witajcie♥︎♥︎♥︎

Pojawienie się bocianów to chyba jeden z najbardziej oczekiwanych znaków wiosny. W drodze z Krakowa do "mojej" wioski mijam dwa pokaźnych rozmiarów bocianie gniazda. Zawsze w marcu  wypatruję, czy są już na powrót zamieszkałe. Na razie są puste, ale mam nadzieję, że już wkrótce ich lokatorzy szczęśliwie powrócą.  Boćki mają do pokonania dużą odległość, nawet kilka tysięcy kilometrów. Lecą na wysokości 1 do 1,5 km nad ziemią ze średnią prędkością 50-70 kilometrów na godzinę. Dziennie przemieszczają trasę 150-200 kilometrową.  To wspaniali podniebni wędrowcy... 

Ale pierwszy wczesnowiosenny ptasi zwiastun to najczęściej skowronek, pojawia się w naszym kraju już pod koniec lutego. Mały, szary, niepozorny... ale tylko do momentu, kiedy nie zaśpiewa. Każdy z nas zapewne słyszał jego wczesnoporanne trele. Skowronek to wytrawny śpiewak... śpiewa zarówno na wdechu, jak i na wydechu, podczas, gdy inne gatunki śpiewają tylko na wydechu. Jego śpiew to cudowna melodia złożona z wielu różnych i zawiłych dźwięków... Uwielbiam ptaki i chciałabym, by mój ogród stał się dla nich miejscem przyjaznym.  Ostatnio zakupiłam dwie budki lęgowe dla jerzyków, a w planach mam kupno jeszcze dwóch  domków dla szpaków... latem postaram się o więcej poideł i krzewiastych nasadzeń...  

Motyw ptaków będzie też przewijał się u mnie w dekoracjach świątecznych, choć pewnie to zające będą mieć liczebną przewagę:)))

Póki co jestem na etapie drobnych, przedświątecznych porządków... żadnych konkretnych  dekoracji jeszcze nie poczyniłam.  Jestem, jak ten zajączek poniżej,  w rozluźniającym siadzie,  ale  z rączką wyciągniętą już do góry... czyli przygotowaną do działania,  jutro pewnie zacznę strojenie chałupy:)

A na koniec przypominajka, dla wszystkich kwiatolubnych i mających castoramę w pobliżu🌺🌺

Pozdrawiam cieplutko

         Ania

Czas na ogród

 Witajcie♥︎♥︎♥︎

W marcu jest już co robić w ogrodzie, zwłaszcza takim, jak mój... dużym, a uprawianym tylko z doskoku, przez co też zaniedbanym. Każdy bezdeszczowy weekend staram się choć częściowo poświęcać na ogrodowe prace. Wczesną wiosną są to głównie przycinanie,  porządkowanie i najprzyjemniejsze zajęcie - planowanie.  

W tym roku swoje hortensje bukietowe przycięłam dość radykalnie, nad drugim lub trzecim oczkiem. Mam nadzieję, że krzak zyska bardziej zwarty pokrój, bez cienkich przyrostów i drobnych kwiatów.  Może i duża ilość mniejszych kwiatów ma swój urok, ale po deszczu chuda łodyga nie utrzymuje ciężaru góry i cały krzew brzydko się pokłada. Zobaczymy latem, jaki efekt przyniesie moje cięcie...  Hortensji ogrodowych na razie jeszcze nie ruszam, choć wypuszczają już listki, to jest zbyt wcześnie, by określić, które pędy uschły i nadają się do wycięcia. 

Przycięłam także wrzosy, których parę krzaczków mam na rabacie pod brzozami.  Choć nie wiem, czy powinnam to miejsce nazywać rabatą. Jest bardzo zaniedbane, zachwaszczone i na wpół dzikie... ostatnimi laty ciężko mi jest cokolwiek robić w tym miejscu, bo tuż za płotem znajduje się głęboki dół ze stojącą wodą - czyli masowa wylęgarnia komarów...  W zasadzie od maja do końca jesieni teren ten jest omijany przeze mnie szerokim łukiem.  Ale w końcu chciałabym  go jakoś zagospodarować, bo rabata ma duży potencjał, oczywiście pod warunkiem, że posadzi się tam odpowiednie rośliny. Biała kora to piękne tło dla nasadzeń, ale tylko takich, które są w stanie znieść sąsiedztwo pijusa, jakim jest brzoza:) Myślałam o rodgersji, żurawkach, macierzance i roślinkach zadarniających... może barwinek.  Póki co porządkuję miejsce pod przyszłe nasadzenia:)

Trawnik po zimie także wymaga regeneracji, u mnie głównie poprzez gruntowne wygrabienie mchu. Niestety bliskie sąsiedztwo lasu robi swoje i choć mech jest piękny i uwielbiam go w dekoracjach, to na trawniku już niekoniecznie.  Pomimo regularnego wapnowania i wertykulowania  trawy ciężko się go pozbyć. Pozostawia po sobie łyse plamy, które momentalnie się zachwaszczają.

W czasie, gdy ja porządkowałam ogród, mój małżonek impregnował "grządki" Moje ogrodnicze marzenie w końcu się spełniło - jestem szczęśliwą posiadaczką grządek podwyższonych:))) Kupiłam je w Stolarni Dębina, skrzynie są porządnie zrobione i przystosowane do sztaplowania, czyli tworzenia różnych kombinacji. Jestem bardzo zadowolona z  zakupu i nie mogę się doczekać ich zagospodarowania... kot chyba też:)

Ogród zmienia się z tygodnia na tydzień w sposób bardzo widoczny. Niedawno jeszcze uśpiony teraz  nabiera życia, powoli pęcznieje i zazielenia się... nawet pojedyncze pszczoły, choć to jeszcze wcześnie nieśmiało oblatują rośliny w poszukiwaniu kwiatów. 

Moja bożonarodzeniowa choineczka także poczuła wiosnę, dostała piękny wianuszek młodych przyrostów, wkrótce i ona trafi na rabatę

Pozdrawiam cieplutko z mojego wiosennego ogrodu🌱🌱🌱

          Ania