Zaczęły się wakacje, przyszedł lipiec, a czerwcowe emocje wciąż żywe...Piłka dalej w grze, już bez naszej wspaniałej drużyny. I choć nie śledzę na bieżąco transferów i rankingów UEFA, ba, ja nawet nie wiem do końca, co to spalony, to podczas turnieju EURO zamieniam się w prawdziwego kibica :-) Piję piwo, jem chipsy, skaczę, krzyczę, komentuję, buczę z dezaprobatą, kiedy sędzia niesłusznie odgwizda spalonego ( ten moment wyłapuję dzięki reakcji moich chłopaków, tak silnej, że nie do przeoczenia) Istne szaleństwo... Piłka, jak żaden inny sport łączy ludzi i zapewnia im cały wachlarz emocji - dumy, rozgoryczenia, radości, smutku, ale przede wszystkim fajnej zabawy. Dzięki naszej walecznej reprezentacji bawiłam się świetnie i już nie mogę doczekać się mistrzostw świata. Dziękuję! A kibiców uprzejmie proszę, żeby nie śpiewali "nic się nie stało, Polacy nic się nie stało..." Otóż się stało...Stało się dużo dobrego...
Pozdrawiam
Ania
